ஹஜ் கடமை பற்றிய பெரியாரின் சந்தேகம்!

பெரியார் 1931 ஆம் ஆண்டு நபிகள் நாயகம் விழாவில் கலந்து கொண்டு பேசியிருக்கின்றார். மறுநாள் தந்தை பெரியார் அவர்களிடம் சிலர் கேள்வி கேட்டனர்.

இஸ்லாமியர்கள் மக்காவுக்குச் செல்கிறார்களே அது மூடநம்பிக்கை இல்லையா? காசி, ராமேஸ்வரம் போவதை மட்டும் மூடநம்பிக்கை என்று சொல்லுகிறீர்களே என்று கேட்டார்கள். பெரியார் அவர்களிடம் மூடநம்பிக்கைகளைப் பற்றிக் கூறினார்.

பிறகு ஒருமுறை ஈரோடு வந்த அப்துல் சமது அவர்களுடைய தகப்பனார் மவுல்வி அப்துல் ஹாஜி அவர்களிடம் பெரியார் இது பற்றி என்ன கருத்து சொல்லுகிறீர்கள் என்று கேட்டார். அப்பொழுது மவுல்வி அப்துல் சாகிப் சொன்னார். மக்கா என்பது புனிதத் தலம் அல்ல. மகம்மது நபி பிறந்த இடம். அது ஒரு வரலாற்றுச் சின்னம். அந்த வரலாற்றுச் சின்னத்தைப் பார்க்கவும், நடை, உடை, நாகரிகம் இவைகளைப் பார்த்து வரத்தான் செல்கிறார்கள். இதைத்தாண்டி யாராவது புனிதத்தலம் என்று சென்றால் அது அவர்களுடைய அறியாமையைத்தான் காட்டும் என்று பதில் சொன்னார்.

-மீலாது மாநாட்டில் திரு கி. வீரமணி அவர்களின் உரை. 14-02-2011

தமிழ் ஓவியா வின் பதிவில் இந்த செய்தி வந்ததும் நான் முன்பு செய்த ஹஜ் கடமைகள் எனக்கு ஞாபகம் வந்தது. அதை உங்களோடு பகிர்ந்து கொள்கிறேன்.

நாங்கள் அனைவரும் சவூதி அரசாங்கம் நடத்தும் 'இஸ்லாமிய அழைப்பு வழிகாட்டுதல் மையம்' சார்பாக ஹஜ் பயணத்தை தொடங்கினோம். எங்கள் குரூப்பில் சரவணன்(அப்துல்லா), பிரசாத்(சாத்) மற்றும் 20 சவூதிகள்,40 பிலிப்பைனிகள், மற்றும் பாகிஸ்தான் இந்தியர்கள் என்று ஐந்து வேன்களில் புறப்பட்டோம். இதில் சரவணன் ராமநாதபுரத்தை சேர்ந்தவர். மீசை கூட இன்னும் சரியாக முளைக்கவில்லை. சவூதி வந்தவுடன் இங்குள்ள வாழ்க்கை முறையைப் பார்த்து விரும்பி இஸ்லாத்தை ஏற்றுக் கொண்டவர். வழியில் அவர் தாய் தனக்கு எழுதிய கடிதத்தைக் காண்பித்தார். அதில்'சரவணா! என்னடா இப்படி பண்ணிட்டே! நான் உன்னை பெற்ற அம்மாடா! எங்களை எல்லாம் விட்டுட்டு போய்டுவியாடா? தீவிரவாதியாகவெல்லாம் மாறிடாதேப்பா!.........' என்று எழுதிய கடிதத்தைப் பார்த்தவுடன் எனக்கும் அந்த தாயின் மன நிலையைப் பார்த்து சங்கடமாக இருந்தது. பத்திரிக்கைகளும் சினிமாக்களும் இஸ்லாம் என்றால் 'தீவிரவாதம்' என்ற கருத்தை எந்த அளவு விதைத்திருக்கிறார்கள் என்பதை அந்த தாயின் கருத்திலிருந்து தெரிந்து கொண்டேன். 'சரவணா! நீ இஸ்லாத்துக்கு வந்தாலும் உன் தாயின் அன்பை இழக்கக் கூடாது. அவர்கள் உன்னை ஆளாக்கியவர்கள். அவருக்கு தேவையான அனைத்து உதவிகளையும் நீ கண்டிப்பாக செய்ய வேண்டும். முகமது நபியும் அதைத்தான் வலியுறுத்துகிறார்' என்றேன். 'கண்டிப்பாக! நான் என் பெற்றோரை விட்டு விட மாட்டேன்' என்றார் சரவணன்.

இனி ஹஜ்ஜில் உள்ள சில செய்கைகளையும் அது எவ்வாறு மனிதனின் எண்ணங்களில் மாற்றங்களை ஏற்படுத்தகிறது என்பதையும் பார்க்கலாம்.

1.ஆபிரஹாமின் மகன் இஸ்மாயிலுக்கு தண்ணீர் தேடி இரண்டு மலைகளுக்கு இடையே ஓடுகிறார் அன்னை ஹாஜர். அதை நினைவு படுத்தும் முகமாக இரண்டு மலைகளுக்கு இடையில் உலக மக்கள் அனைவரும் ஓட வேண்டும்.

ஒரு தாய் அன்று தண்ணீர் இல்லாமல் எவ்வளவு சிரமப்பட்டிருப்பார் என்பதை உலக மக்கள் உணருவதற்காக நீங்களும் ஓடுங்கள் என்ற கட்டளை பிறப்பிக்கப்படுகிறது. உலக மக்கள் அனைவரும் 24 மணி நேரமும் இரண்டு மலைகளுக்கும் இடையே ஓடி அதை இன்றும் ஞாபகப்படுத்திக் கொண்டிருக்கிறார்கள்.

2.முஜ்தலிஃபா என்ற இடத்தில் ஒரு இரவு முழுவதும் தங்க வேண்டும். அதுவும் திறந்த வெளியில் தங்குவது சிறப்பு.

இங்கு எங்களோடு வந்த சவூதி கோடீஸ்வரர்களும் எங்களோடு ஒன்றாக திறந்த வெளியில் பனியில் தூங்கியது புதிதாக வந்த அனைவருக்கும் ஆச்சரியத்தை உண்டாக்கியது. பிலிப்பைனிகள் இந்த செய்கைகளை எல்லாம் பார்த்து ஆச்சரியமடைந்தனர். ஏஸி,பஞ்சு மெத்தைகள்,பணிவிடைக்கு பல ஆட்களும் வைத்துக் கொண்டு ராஜ வாழ்க்கை வாழும் இவர்களை நாங்கள் தூங்குவது போல் காலி மைதானத்தில் தூங்க வைத்து அதன் சிரமங்களை உணர வைத்தது இந்த கடமை.

3.அரஃபா மைதானத்தில் தங்கி இறை வணக்கத்தில் ஈடுபடுதல்.

ஹஜ்ஜூக் கடமைகளில் மிக முக்கிய இடத்தை வகிப்பது அரஃபாவில் பெரும் மைதானததில் தங்கி இறை வணக்கத்தில் ஈடுபடுவது. இங்கு வெயிலில் மலைகளின் மேல் நின்று பலரும் பிரார்த்தனையில் ஈடுபடுவார்கள். இறைவன் இங்கு கேட்கும் பிரார்த்தனைகளை உடன் அங்கீகரிக்கிறான் என்பதால் பலரும் பலமணி நேரம் நின்று அழுது பிரார்த்தனையில் ஈடுபடுவார்கள். அவர்களில் வயதானவர்கள் பலரும் களைப்புற்று விடுவார்கள் என்பதால் தண்ணீர்,மோர்,ஜூஸ் போன்ற பானங்களை இலவசமாக மக்களுக்கு அங்கு அரசும் வினியோகிக்கும். எங்கள் குரூப்பில் பல செல்வந்தர்கள் நன்கொடையாக 7000 ரியால்(80000 ரூபாய்) இதற்காக தநதனர். அந்த பணத்தில் பானங்களை வாங்கிக் கொண்டு எங்களில் 10 பேர் இலவசமாக வினியோகிக்க கிளம்பினோம். சரவணனும் கூட வந்தார். சிறு வயது என்பதால் மலைகளின் மேல் அங்கும் இங்கும் ஓடி அவர் பல வெளிநாட்டவருக்கும் பானங்களை வினியோகித்தக் காட்சி சிறப்பாக இருந்தது. 'முகமது நபி நின்று பிரார்த்தித்த இடத்தில் நானும் நின்று பிரார்த்திப்பதை நினைத்து பெருமையடைகிறேன்' என்றார் சரவணன்.

4.கஃபாவை ஏழு முறை வலம் வர வேண்டும்.

வாகனம் இல்லாமல் நடந்து செல்வது எந்த அளவு சிரமத்தை கொடுக்கும் என்பதை உணரும் முகமாக இறைவனின் பெருமையை உரத்த குரலில் கூறி அனைவரும் ஏழு முறை கஃபாவை சுற்றி வர வேண்டும். இது போல் இரண்டு மூன்று தடவைகள் ஒவ்வொரு ஹாஜிகளும் செய்ய வேண்டும். மொத்தத்தில் அனைவரும் தங்களின் உடல் உழைப்பை ஒரு வித சந்தோஷத்தோடு செய்வதைப் பார்க்கலாம். மிகவும் வயதானவர்கள் இவ்வளவு தூரம் நடக்க சிரமிருந்தால் அதற்காக பணம் கொடுத்து ஆட்களையும் நியமித்துக் கொள்ளலாம்.

5.கைகளால் நெய்யப்பட்ட வெள்ளை துண்டுகள் இரண்டை ஆண்கள் மேலும் கீழும் உடுத்திக் கொள்ள வேண்டும். பெண்கள் சாதாரண உடையிலேயே இருக்கலாம்.

வெள்ளையன்,கறுப்பன்,ஆசியன்,ஆப்ரிக்கன்,ஐரோப்பியன் என்று அனைவரும் நெய்யப்படாத இரண்டு ஆடைகளை மேலும் கீழும் உடுத்திக் கொள்ள வேண்டும். மனிதர்கள் அனைவரும் சமம். எவரும் உயர்ந்தவரோ தாழ்ந்தவரோ இங்கு கிடையாது என்பதை இந்நிகழ்ச்சி நமக்கு உணர்த்துகிறது. தொழும் போது ஆப்ரிக்கனின் காலடியில் ஐரோப்பியனின் தலை இருக்கும். ஒருநாள் ஐந்து வேளையும் ஒருவன் தொழுதால் தான் என்ற கர்வம் அவன் மனதிலே எழுமா? இந்த தொழுகைதான் முஸ்லிம்களை வர்ண பேதம் பார்க்காமல் தடுத்து வைக்கிறது.

6.மினாவில் மூன்று நாள் தங்க வேண்டும்.

கூடாரம் அடித்து மூன்று நாட்கள் இங்கு தங்க வேண்டும். தொழுகைக்கு பிறகு ஒரு பிலிப்பைனியை பேச சொன்னார்கள். 'நான் போதையிலும நைட் கிளப்புகளிலும் எனது நேரத்தை பிலிப்பைனில் செலவிட்டேன். எனது அம்மாவை சில நேரங்களில் அடித்தும் இருக்கிறேன். இன்று நான் ஒரு புது மனிதன். நான் ஒரு புது மனிதன் என் தாயே என்னை நீ மன்னிப்பாயா...' என்று திரும்ப திரும்ப சொல்லிக் கொண்டே அழ ஆரம்பித்து விட்டார். ஆயிரக்கணக்கான நபர்களிடமிருந்தும் எந்த சப்தமும் இல்லாமல் நிசப்தமே நிலவியது.

இந்த செய்கைகளை எல்லாம் பிரசாத்(சாத்) உன்னிப்பாக கவனித்து குறிப்புகள் எடுத்துக் கொண்டிருந்தார். ஹைதராபாத்தை சேர்ந்த இவர் ஒரு சாஃப்ட் வேர் இன்ஜினியர். இவருடைய தாய் ஹார்ட் பேசண்ட் என்பதால் இதுவரை தான் முஸ்லிமாக மாறியதை வீட்டுக்கு தெரிவிக்கவில்லை. இரண்டு முறை ஊருக்கு சென்று வந்து விட்டாலும் இன்னும் திருமணம் செய்து கொள்ளவில்லை. ஊருக்கு சென்றால் ரூமை தாளிட்டுக் கொண்டுதான் தொழுது கொள்வார். அம்மாவோடு கோவிலுக்கு சென்று விட்டு அந்த நேரத்தில் ஏதாவது சாக்கு சொல்லி விட்டு விக்கிரகங்களை வணங்குவதிலிருந்து தவிர்ந்து கொள்வார். ஒரு அண்ணன் டாக்டர்.தங்கை டீச்சர். மிகவும் ஆச்சாரமான குடும்பம். தங்கையின் கல்யாணம் முடிந்து அம்மாவையும் சரி செய்தவுடன்தான் தனது கல்யாணத்தைப் பற்றி யோசிப்பேன் என்று என்னிடம் சொன்னார். கம்பெனி மாற்றலாகி மலேசியா சென்று விட்டார். அதன்பிறகு என்ன நிலை என்று தெரியவில்லை. சிலருக்கு இந்த இஸ்லாம் பரம்பரையில் இலகுவாக கிடைத்து விடுகிறது. சாதைப் போன்றவர்கள் இந்த மார்க்கத்துக்குள் நுழைவதற்காக எத்தனை தியாகங்கள் செய்ய வேண்டி இருக்கிறது என்று நினைத்துப் பார்த்தேன். ஒரு தலைமுறை மட்டும் இவரைப் போன்றவர்களுக்கு மிகுந்த சோதனைக் காலம். இவருடைய வாழ்வும் சரவணன்(அப்துல்லா) உடைய வாழ்வும் பெற்றோரையும் அனுசரித்து தனது மார்க்கத்திலும் சிறந்து விளங்க எல்லாம் வல்ல இறைவன் அருள்புரிய வேண்டும். நாமும் பிரார்த்திப்பொம்.

நம் நாட்டில் வீடற்ற ஏழைகள் கிடைப்பதை சாப்பிட்டுக் கொண்டு உடல் உழைப்பையும் கொடுத்து ரோட்டோரத்தில் சுருண்டு படுத்து கிடப்பார்கள். இது போன்ற ஏழைகளின் உழைப்பும், அசதியும், சுகாதாரக் குறைவும்,தூக்கமும்,பசியும் எப்படி இருக்கும் என்பதை செல்வந்தர்களும் உணர வேண்டும், உலக மக்கள் அனைவரும் ஒருதாய் மக்கள் என்பதையும் உணர வேண்டும், ஆபிரஹாமின் வழித் தோன்றல்கள் பட்ட கஷ்டங்களை உணர வேண்டும் என்பதற்காகவுமே இத்தகைய வணக்கங்களை இஸ்லாம் வலியுறுத்துகிறது. அத்தகைய நன்மக்களாக உங்களையும் என்னையும் இறைவன் ஆக்கி அருள்புரிவானாக!

அகிலத்தின் நேர் வழிக்காகவும் பாக்கியம் பொருந்தியதாகவும் மனிதர்களுக்காக அமைக்கப்பட்ட முதல் ஆலயம் மக்காவில் உள்ளதாகும். அதில் தெளிவான சான்றுகளும் மகாமெ இப்றாஹீமும் உள்ளன. அதில் நுழைந்தவர் அபயம் பெற்றவராவார். அந்த ஆலயத்தில் இறைவனுக்காக ஹஜ் செய்வது சென்று வர சக்தி பெற்ற மனிதர்களுக்குக் கடமை.

-குர்ஆன் 3:96,97