கண் கலங்கினார் ஆற்காடு நவாப்

மஹாத்மா காந்தியடிகளின் 150 வது பிறந்த நாளையொட்டி கருத்தரங்கம் ஆளுநர் மாளிகையில் நடந்தது. அதில் கருத்துரையாற்ற வந்த ஆற்காடு நவாப் தன்னையறியாமல் அழுது விட்டார்.

'உலக மக்களால் இஸ்லாம் தீவிரவாத மதமாக சித்தரிக்கப்பட்டுள்ளது. இதற்கு மாற்றாக இஸ்லாம் அன்பையும் அமைதியையும் போதிக்கிறது. நமது இந்திய நாடு பலதரப்பட்ட மக்கள் அன்போடு வாழும் நாடு. மத துவேஷத்தை வளர்த்து அண்ணன் தம்பிகளாக பழகி வரும் இந்த மக்களை பிரித்து விடாதீர்கள். நாம் பிறக்கும் போது வெறும் கையோடுதான் வந்தோம். போகும் போதும் வெறும் கையோடுதான் போகப் போகிறோம்.'

என்று சொல்லி கண் கலங்கினார் ஆற்காடு நவாப். எதிரே அமர்ந்திருந்த இல கணேசனுக்கும், பன்வாரிலால் புரோகிதுக்கும், தமிழிசை சவுந்தர்ராஜனுக்கும் அவரது அழுகையின் வலியின் உண்மை உணர்த்தியிருக்கும்.

கேவலம் ஆட்சிக் கட்டிலில் அமர வேண்டும் என்ற ஒற்றை காரணத்துக்காக பாபரி மசூதியை இடித்தீர்கள்: கோத்ரா ரயில் விபத்தை காரணமாக்கி அப்பாவி முஸ்லிம்கள் 3000 பேரை கொன்றீர்கள், மாலேகானில் குண்டு வைத்து முஸ்லிம்களை கொன்றீர்கள், சம்ஜோதா எக்ஸ்பிரஸில் குண்டு வைத்து முஸ்லிம்களை கொன்றீர்கள். காஷ்மீரில் இளம் பெண்களை ராணுவத்தினர் வன்புணர்வு செய்து கொல்வதையும் அப்பாவி இளைஞர்கள் கொல்லப்படுவதையும் மெடல் கொடுத்து ஊக்குவிக்கறீர்கள்.

காலம் இப்படியே சென்று விடாது. எதிரே அமர்ந்துள்ள இந்துத்வாவாதிகளும் அழும் காலம் ஒரு நாள் வரும். இறைவனுக்கு முன்னால் தாங்கள் செய்த கொலைகள், குண்டு வெடிப்புகள், கற்பழிப்புகள், பொய் வழக்குகள் அனைத்திற்கும் பதில் சொல்ல முடியாமல் இந்துத்வாவாதிகள் அழும் அந்த காலத்திற்காக நாமும் பொருத்திருப்போம்.