"என் மனம் அலைபாயுதே! என்ன செய்வேன்!" - பாலசுப்ரமணியம்!

//அனைத்து கேள்விகளுக்கும் பதில் கிடைத்துவிடுகிறது. ஆனால் அந்த பதிலிலிருந்து மற்றொரு கேள்வி பிறந்துவிடுகிறது. முடிவே இல்லையா? என்ன செய்வேன்!!!!!//

-பாலசுப்ரமணியம் (நாத்திகர்)

இது ஒவ்வொரு மனிதனுக்குள்ளும் நடக்கும் மனப் போராட்டம். எந்த ஒன்றையும் நமது மனதானது போதும் என்று பொருந்திக் கொள்ளாது. மேலும் மேலும் சந்தேகங்களை உண்டாக்கிக் கொண்டே இருக்கும். ஒரு முடிவை எட்டுவோம். உடன் அடுத்த கேள்வி வந்து தொக்கி நிற்கும்.

நான் அனைத்தையும் கரைத்து குடித்தவன்.எனக்கு தெரியாதது ஒன்றுமே இந்த உலகில் இல்லை என்று எவருமே சொல்லி விட முடியாது. நாம் கற்றது கையளவுதான்: கல்லாதது உலகளவு: நமது உடலில் உள்ள உயிரைப் பற்றி என்றாவது சிந்தித்து இருக்கிறோமா? அது எங்கிருந்து வருகிறது? அது எங்கே செல்கிறது? அதனை ஆட்டுவிப்பவன் யார்? என்ற பல கேள்விகளுக்கு இன்று வரை பலருக்கும் விடை கிடைக்கவில்லை. இதே கேள்வி அன்றைய மக்கா சிலை வணங்கிகளுக்கும் இருந்தது.

'முஹம்மதே! உயிரைப் பற்றி அவர்கள் உன்னிடம் கேட்கின்றனர். 'உயிர் என்பது எனது இறைவனின் கட்டளைப்படி உள்ளது. நீங்கள் குறைவாகவே கல்வி கொடுக்கப்பட்டுள்ளீர்கள்' என்று கூறுவீராக.'
-குர்ஆன் 17:85

குர்ஆன் கூறும் இந்த வசனம் நம்மை வியப்பின் உச்சத்துக்கே கொண்டு செல்கிறது. குர்ஆனின் பல வசனங்கள் உலகில் உள்ள அனைத்து படைப்புகளைப் பற்றியும் சிந்திக்கச் சொல்கிறது. விண்வெளி பயணம் மனிதர்கள் ஆகிய நீங்கள் செய்ய முடியும். இன்னும் பல அறிவியல் முன்னேற்றங்களைக் கண்டாலும் உயிரைப் பற்றி உங்களால் ஒரு முடிவுக்கு வர முடியாது என்று அடித்து சொல்கிறது குர்ஆன். 'மனிதனே நீ குறைவாகவே அறிவு கொடுக்கப்பட்டிருக்கிறாய். உயிரின் சூட்சுமத்தை உன்னால் அறிந்து கொள்ள முடியாது' என்று கூறுகிறது.

உயிரைப் பற்றி சில யூதர்கள் முகமது நபியிடம் கேட்டபோது என்ன நடந்தது என்பதை பின் வரும் புஹாரி ஹதீஸ் நமக்கு விளக்குகிறது.

பேரீச்ச மட்டை ஒன்றைக் கையில் ஊன்றியவர்களாக, நபி(ஸல்) அவர்கள் மதீனாவில் மக்கள் சஞ்சாரம் இல்லாத ஒரு பாழ் வெளியில் சென்றபோது அவர்களுடன் நானும் சென்று கொண்டிருந்தேன். அப்போது யூதர்களின் குழு ஒன்றை அவர்கள் கடந்து சென்றார்கள். அப்போது அவர்களில் ஒருவர் மற்றவரிடம் 'ரூஹை (உயிர்) பற்றி அவரிடம் கேளுங்கள்' என்றார். அவர்களின் இன்னொருவர் 'அவரிடம் அதைப் பற்றிக் கேட்காதீர்கள்; உங்களுக்குப் பிடிக்காத எதையும் அவர் சொல்லப் போவதில்லை' என்றார். அவர்களில் மற்றொருவரோ, '(இல்லை!) இறைவன் மீது ஆணையாக நாம் (அதைப் பற்றி) அவரிடம் கேட்டே விடுவோம்' என்றார். (முடிவில்) அவர்களில் ஒருவர் எழுந்து, 'அபுல் காஸிம் அவர்களே! உயிர் என்றால் என்ன? என்று கேட்டார். உடனே நபி அவர்கள் மெளனமானார்கள். 'அவர்களுக்கு இறைவனிடமிருந்து இப்போது செய்தி அறிவிக்கப்படுகிறது' என்று என்னுடைய மனதிற்குள் நினைத்தபடி நான் நின்று கொண்டிருந்தேன். (இறைச் செய்தி வரும்போது ஏற்படும் சிரமம் விலகும் வரை பொறுத்திருந்தேன்)) அவர்கள் தெளிவடைந்தபோது 'முஹம்மதே! உயிரைப் பற்றி அவர்கள் உன்னிடம் கேட்கின்றனர். 'உயிர் என்பது எனது இறைவனின் கட்டளைப்படி உள்ளது. நீங்கள் குறைவாகவே கல்வி கொடுக்கப்பட்டுள்ளீர்கள்' என்று கூறுவீராக.' -குர்ஆன் 17:85 என்று திருக்குர்ஆன் வசனத்தை கூறினார்கள்" என அப்துல்லாஹ் இப்னு மஸ்வூத்(ரலி) அறிவித்தார்.

-ஸஹீஹூல் புகாரி 125
Volume :1 Book :3

இந்த நபி மொழியை நாம் ஆழ்ந்து சிந்திக்க வேண்டும். முகமது நபி ஏற்கெனவெ தயார் செய்திருந்து திட்டமிட்டு சொன்ன பதிலும் கிடையாது இது. தனது தோழர்களோடு நடந்து செல்லும் பொது எதேச்சையாக யூதர்கள் எதிரில் தென்பட அவர்கள் முகமது நபியிடம் தங்களது சந்தேகத்தைக் கேட்கின்றனர். யூதர்கள் கேட்ட கேள்விக்கு அவர்களால் சுயமாக பதில் சொல்ல முடியவில்லை. சிறிது நேரம் மௌனமாகிறார்கள். ஏனெனில் இது போன்ற அறிவு பூர்வமான விஷயங்களை அந்த அரபு மக்கள் அதிகம் விளங்கியிருக்கவில்லை. பிறகு இறைச் செய்தி வருகிறது. அந்த நேரத்தில் முகமது நபிக்குள் ஏற்படும் மாற்றத்தை நபித் தோழர் கவனிக்கிறார். அன்று இறங்கிய இந்த வசனம் இன்று வரை விஞ்ஞானிகளால் ஒரு தீர்வைக் காண முடியவில்லை.

இதுதான் மனிதனின் அறிவின் எல்லை. இன்னும் ஆயிரம் ஆண்டுகள் ஆனாலும் இந்த ஒரு கேள்விக்கு மட்டும் உலக விஞ்ஞானிகள் அனைவரும் ஒன்று திரண்டு ஆய்வு செய்தாலும் ஒரு முடிவை எட்ட முடியாது.

இதனைக் கருத்தில் கொண்டுதான் இறைவனை சுயமாக ஒரு மனிதனால் அறிந்து விட முடியாது என்பதற்காக தனது வேதங்களை அந்த அந்த காலங்களில் தூதர்களின் மூலமாக இந்த உலகுக்கு இறைவன் அனுப்பி வைத்திருக்கிறான். யாரும் இதுவரை பார்த்திராத அந்த இறைவன் தான் எப்படி பட்டவன்? தனது உருவம் எப்படி இருக்கும்? தனக்குள்ள தனித்தன்மை என்ன? என்பதை அவனாக விளக்காத வரை நம்மால் விளங்கி விட முடியாது.

தனது சுய அறிவில் இறைவனை தேடப் போனால் அது எங்கு கொண்டு போய் விடும் என்பதற்கு சிறந்த உதாரணத்தை நமது நாட்டிலேயே பார்த்துக் கொள்ளலாம். இறைவன் அவர்களுக்கு முன்பு அருளிய வேதங்களில் இறைவனுக்கு தெளிவான இலக்கணங்களை கொடுத்திருக்க அதை தூரமாக்கி தங்கள் கற்பனையை தட்டி விட்டதனால் இன்று தெருவுக்கு ஒரு கடவுளை பார்க்கிறோம். இத்தகைய அறியாமையிலிருந்து நாம் விலகி இறைவன் சொன்ன இலக்கணத்தின்படி நாம் இறைவனைக் காண முயற்சிப்போமாக!. அதில் வெற்றியும் பெறுவோமாக!