ஒரு நாள் பயணமாக கஸிம் சென்றேன்!

சனிக்கிழமையன்று(07-07-2012) அதிகாலை தொழுகை 4 மணிக்கு முடித்து விட்டு நானும் ஹைதரபாத் டிரைவர் ஷேக் ஷாபிரும் அல்கஸீமுக்கு பயணப்பட்டோம். அங்குள்ள எங்கள் கம்பெனியின் ஷோரூமில் கணக்கெடுப்பு நடத்த வேண்டி எனது பயணம் ஏற்பாடாகியிருந்தது. ரியாத்திலிருந்து 360 கிலோ மீட்டர். பயணத்தில் நான் அதிகம் சாப்பிடுவதில்லை. எனவே ஒரு பிஸ்கெட், ஒரு ஜூஸ் மட்டுமே காலை டிஃபனாக எடுத்துக் கொண்டு பயணப்பட்டோம். காலை நேரத்தில் அந்த அளவு டிராஃபிக் சிரமம் இல்லை. பொதுவாக சவுதியின் எந்த ஊரை எடுத்துக் கொண்டாலும் நேர்த்தியான சாலை அமைப்பு. கச்சிதமாக வருங்காலத்தையும் கருத்தில் கொண்டு நான்கு வழிப்பாதைகளை அமைத்து பயணிகளுக்கு சிரமமின்றி அமைத்திருப்பார்கள். சாலையின் நடுவில் ஆங்காங்கே பேரித்தம் மரங்கள் அழகிய வடிவில் காட்சியளிக்க 100 மற்றும் 110 கிலே மீட்டர் வேகத்தில் எங்களின் பயணம் இருந்தது.



இடையில் சிறிது இளைப்பாறி தண்ணீர் ஜூஸ் வகைகளை உள்ளே தள்ளி விட்டு எங்களின் பயணம் தொடர்ந்தது. இங்குள்ள சாலைகள் மிகவும் நேர்த்தியாக பல காலம் உழைக்கும் வகையில் அமைத்திருக்கிறார்கள். நம் நாட்டில் வருடா வருடம் டென்டர் கொடுப்பதும். கட்சிக்காரர்கள் பாதியை சாப்பிடுவதும்: அதிகாரிகள் பாதியை சாப்பிடுவதும் தொடர்கதை: இதில் முதலமைச்சருக்கு வேறு கப்பம் கட்ட வேண்டும். இத்தனை தொல்லைகளையும் தாண்டி சாலையும் நேர்த்தியாக இருக்க வேண்டும் என்று நாம் எப்படி எதிர் பார்க்க முடியும். இங்கு சவுதியில் ஒரு முறை சாலை போட்டார்கள் என்றால் பல வருடங்களுக்கு அதில் கை வைப்பதே இல்லை. செல்வந்த நாடு இவ்வளவு முன்னெச்சரிக்கையோடு செயல்படும் போது வறிய நாடான நாம் சாலைகளை பராமரிப்பதில் ஏன் இவ்வளவு அசட்டையாக இருக்கிறோம்? குண்டும் குழியுமாக நமது சாலைகளில் இரு சக்கர வாகனத்தினால் எத்தனை உயிர்கள் தினமும் பலியாகின்றன. ஒரு மழை பெய்தால் சாலைகளை பார்க்க சகிக்காது. அந்த அளவு குறைந்த தார்களை சாலைகளில் இட்டு அனைத்தும் கரைந்து பல் இளித்துக் கொண்டிருப்பதை நாம் ஒவ்வொரு முறையும் பார்க்கலாம். அதே போல் சில இடங்களில் செம்மண்ணைக் கொண்டு சாலைகளை சரி செய்வதையும் பார்த்துள்ளேன். இதற்கு ஆயுள் இரண்டு மாதம் அல்லது மூன்று மாதம் தான். நிரந்தரமாக சிமெண்ட் சாலைகளை போட அரசுக்கு என்ன தயக்கம். கட்சிக்காரன் சம்பாதிக்க வேண்டும் என்ற நோக்கில் செயல்படுவதாலேயே இதை எல்லாம் கண்டு கொள்ளாமல் இருக்கிறார்கள்.



ஒன்பதரை மணிக்கெல்லாம் எங்கள் ஷோரூமை அடைந்தோம். போனவுடன் காலை டிஃபன் எங்களுக்காக ரெடியாக இருந்தது. 10 பேர் ஒன்றாக அமர்ந்து காலை சிற்றுண்டியை முடித்துக் கொண்டு கணக்கெடுப்பு வேலையை ஆரம்பித்தோம். ஒரு மணி நேரத்துக்குப் பிறகு காஃபி வந்தது. அதையும் இடையில் அருந்தி கொண்டு 12.30க்கெல்லாம் முழு வேலையும் முடிந்தது. பிறகு மதிய தொழுகைக்கு சென்று தொழுது விட்டு மதிய சாப்பாடு அனைவருக்கும் ஹோட்டலில் இருந்து தருவிக்கப்பட்டது. பாகிஸ்தான், பங்களாதேஷ், உபி, பீகார், மும்பை, ஹைதரபாத், சென்னை என்று அனைத்து பிரதேசமும் ஒன்றாக அமர்ந்து சவுதி பிரியாணி(கப்ஸா)யை ஒரு பிடி பிடித்தோம். பிறகு சிறிது தூங்கலாம் என்று படுத்தோம்.


படுத்த ஐந்து நிமிடத்தில் பஞ்சாபை சேர்ந்த ஜெகிருத்தீன் தனது வழக்கமான குறட்டையை ஆரம்பித்தார். ஆஹா...என்ன சுகமான தூக்கம் (அவருக்கு மட்டும்தான்). நாங்கள் புரண்டு படுத்தும் தூக்கம் வராததால் வெயிலையும் பொருட்படுத்தாது ரியாத் நோக்கி கிளம்பினோம். 4 மணிக்கு அஸர் தொழுகையை பள்ளியில் தொழுது விட்டு பயணம் திரும்பவும் தொடங்கியது. மற்ற ஊர்களை விட கஸீமில் வயல்வெளிகள், பேரித்தம் தோட்டங்கள் அதிகம். நம் ஊரைப் போலவே பூமிக்கு அடியிலும் தண்ணீர் வருகிறது. சுவையான நீர். மலைகளை குடைந்து அமைத்திருந்த சாலைகளை ஆச்சரியத்தோடு பார்த்துக் கொண்டு பயணத்தை தொடர்ந்தோம். சூரியன் மறைய ஆரம்பித்தது. ஆங்காங்கே சாலைகளின் ஓரங்களில் சவுதிகள் வண்டியை ஓரம் கட்டி விட்டு குடும்பத்தோடு தொழ ஆயத்தமானார்கள். பெண்கள், குழந்தைகள் சகிதம் தங்களின் இறைவன் இட்ட கட்டளையை நிறைவேற்றும் முகமாக கூட்டு தொழுகையில் சவுதிகள் ஈடுபடுவதை பார்த்துக் கொண்டே சென்றோம். சில தவறுகள் இவர்களிடம் இருந்தாலும் தொழுகை நேரம் வந்து விட்டால் அது எந்த இடமாக இருந்தாலும் உடன் தயாராகி விடும் இந்த பழக்கத்தை நாமும் கடை பிடிக்க பழகிக் கொள்ள வேண்டும். 7 மணிக்கு ரியாத் வந்து சேர்நதோம். வந்த களைப்பில் இரவு நேர (இஷா) தொழுகையை தொழுது விட்டு ஹோட்டலில் சென்று ஒரு தோசை ஒரு பூரி செட் சாப்பிட்டு விட்டு ஹாய்யாக தூங்க வந்து விட்டேன். பயண களைப்பு அருமையான தூக்கத்தை தந்தது.



அல்கஸீமில் உள்ள பல்கலைக்கழகத்தை பார்வையிடலாம் என்று நினைத்தோம். ஆனால் நேரம் ஒத்து வர வில்லையாதலால் யுட்யூபில் பார்த்துக் கொண்டேன். :-) நீங்களும் பார்த்துக் கொள்ளுங்கள். மேலே உள்ள படங்கள் நான் எடுத்தது அல்ல. யுட்யூபிலிருந்து காப்பி பண்ணப்பட்டது.

கஸீமின் ஒரு பகுதியான உனைஸா இரவு நேரத்தில்....

உயூன் அல்ஜிவா என்ற இந்த கல்லை மையமாக வைத்து ஒரு காதல் கதை இங்கு சொல்லப்படுகிறது. இது பற்றி மேலதிக விபரங்கள் கிடைத்தால் பகிருகிறேன்.

Many historic as well as pre-historic societies have settled in the Al Jiwa land. One example is Banu Abs who gave birth to the famous knight, adventurer, lover, and poet, Antarah Bin Shaddad. Moreover, Al Jiwa contains many Thamudic patterns (e.g. Thamudic Petroglyphs). In recent history, many of the region inhabitants' forefathers were amongst who are called Al Oqilat, which was a group that traveled long distances to trade, work for money, and bring back merchandise. Others were farmers and worked either in harvest or raising livestock. They were known for their loyalty, honesty, and hard work. The name of Al Jiwa has been mentioned (on record) in both Islamic and Pre-Islamic-era Arabic poetry by famous poets such as Antarah Bin Shaddad, Zuhayr Bin Abi Salma, Imru' al-Qais, Kumait Ibn Zaid, and Hassan Bin Thabit. This not only proves that Al Jiwa long-time existed, but it also proves that it held a type of status in the past.

http://en.wikipedia.org/wiki/Uyun_AlJiwa