காஷ்மீர் மாநிலத்திலிருந்து பெண் ஐஏஎஸ்!

முக்கிய அறிவிப்பு:

இன்று கழுகு தளத்தில் சென்று இஸ்லாமியர்கள் பெயரில் மைனஸ் கள்ள ஓட்டுக்களைப் போட்டு அந்த பதிவை தமிழ்மண மகுடத்திலிருந்து இறக்கி எனது பதிவில் வந்து அதே போல் கள்ள பிளஸ் ஓட்டுக்களைப் போட்டு மகுடத்தில் ஏற்றியிருக்கிறார்கள். இதன் மூலம் மற்ற பதிவர்களும் வாசகர்களும் இஸ்லாமிய பதிவுகளின் மீது காழ்ப்புணர்வு கொள்ள வேண்டும் என்ற நோக்கில் செய்யப்பட்டுள்ளது. இது பற்றி விளக்கி தமிழ் மணத்துக்கும் கடிதம் எழுதியுள்ளேன். ஒரு பதிவு வாசகர்களை அதிகம் சென்றடைவது அந்த பதிவின் நம்பகத் தன்மையினாலும் எழுதுபவரின் எழுத்து திறமையினாலுமே ஆகும். இது போன்ற குறுக்கு வழிகளை நானோ மற்ற எந்த இஸ்லாமிய பதிவர்களோ இதுவரை செய்ததில்லை: இனியும் செய்யப்போவதில்லை என்று தெரிவித்துக் கொள்கிறேன்.

புரிதலுக்கு நன்றி!





காஷ்மீர் மாநிலத்தின் ஈஸ் அஸ்கர் என்ற 25 வயது இள மங்கை ஐஏஎஸ் தேர்வில் வெற்றி பெற்றுள்ளார். இதைப் பற்றி என்ன நினைக்கிறீர்கள் என்று அவரிடம் கேட்டதற்கு

'அகில இந்திய அளவில் நடக்கும் ஒரு தேர்வில் வெற்றி பெறுவது என்பது எவ்வளவு சிரமம் என்பது நமக்கு தெரியும். அதுவும் கடந்த 20 வருடங்களாக முழு காஷ்மீரும் ராணுவத்தின் கட்டுப்பாட்டில் உள்ளது. பெண் என்ற வகையில் பாதுகாப்பும் முக்கியததுவம் பெறுகிறது. எனது பெற்றோரும் எனது உறவினர்களும் நான் இந்த நிலையை அடைய மிகுந்த உறு துணையாக இருந்துள்ளனர்.” என்றார்.

கேள்வி: காஷ்மீரைப் பொறுத்தவரை மேல் படிப்புக்கு செல்வது என்பது மிகுந்த சிரமமான ஒன்று என்று சொல்லப்ட்டு வருகையில் உங்களின் இந்த முன்னேற்றம் எதைக் காட்டுகிறது?

பதில்: “நான் மட்டும் அல்ல. என்னைப் போன்ற பல்லாயிரக்கணக்கான மாணவ மாணவிகள் காஷ்மீருக்கும் இந்திய நாட்டுக்கும் திறம்பட பணியாற்றவே விரும்புகின்றனர். லடாக், காஷ்மீர் பள்ளத்தாக்கு, ஸ்ரீநகர் என்று அனைத்து பிரதேச மக்களும் தற்போது படிப்பதில் அதிக ஆர்வம் காட்டுகின்றனர். அவர்களுக்குரிய பிரதிநிதித்துவம் கொடுத்தால் கண்டிப்பாக தங்களின் திறமையினால் முன்னுக்கு வருவார்கள்.”

காஷ்மீரில் நிலை கொண்டுள்ள நமது ராணுவம் எவ்வளவு மோசமான நடவடிக்கைகளில் ஈடுபட்டுள்ளது என்பதை ஒரு ராணுவ வீரரே தரும் ஒப்புதல் வாக்கு மூலத்தைப் பார்ப்போம்.

-----------------------------------------------------------

இந்திய அரசு அந்த மக்களின் கசப்புகளைப் போக்கி சன்னம் சன்னமாக ராணுவத்தையும் திரும்ப அழைத்து அந்த மக்களின் அன்பைப் பெற முயற்ச்சிக்க வேண்டும். எனது கம்பெனிக்கு அருகில் வேலை செய்து வரும் காஷ்மீரியோடு நிறைய பழகியிருக்கிறேன். பாகிஸ்தான் மேல் அவனுக்கு பயங்கர கோபம். தனது நாடு இந்த நிலைககு சென்றதற்கு முழு காரணம் பாகிஸதானியர்களே என்பான். இந்தியாவின் மீது எப்போதும் ஒரு மரியாதையை அவனது பேச்சில் பார்க்க முடியும். ஆனால் இந்திய ராணுவத்தின் மீது கடுமையான கோபத்தை அவனது பேச்சில் பார்த்திருக்கிறேன். பல நேரங்களில் நமது ராணுவமும் தங்களது உயர் அதிகாரிகளை குஷி படுத்தவும், பதவி உயர்வுக்காகவும் எதையும் செய்ய துணிந்து விடுகின்றனர். உதாரணத்திற்கு அப்சல் குருவின் தற்போதய வாழ்க்கையை எடுத்துக் கொள்வோம்.

தற்போது தூக்கு கயிறுக்காக காத்திருக்கும் அப்சல் குருவை பகடைக் காயாக பயன் படுத்தி நாடாளுமன்ற தாக்குதலுக்கு பின்னால் நின்றது “STF” எனும் (SPECIAL TASK FORCE) காஷ்மீர் சிறப்புக் காவல் படைதான். அப்சல் குருவை இந்த பணிக்காக பயன்படுத்திக் கொண்ட சிறப்புக் காவல்படை அதிகாரியின் பெயர் திராவிந்தர் சிங். இவர் காஷ்மீர் சிறப்புக் காவல் பிரிவில் டி.எஸ்.பி என்ற துணை காவல் துறை கண்காணிப்பாளர் பொறுப்பில் சம்பவம் நடந்தபோது இருந்தவர். தற்போது இந்த சிறப்புக் காவல் பிரிவுக்கு (SPECIAL OPERATION GROUP) SOG என்று மாற்றியுள்ளார்கள்.

கஷ்மீரில் இயங்கும் இந்த எஸ்.டி.எஃப் என்ற சிறப்புக் காவல் படையை (CRACK COMMANDO FORCE) என்றே எழுத்தாளர்கள் அழைக்கின்றனர். அந்த அளவுக்கு இவர்களின் அக்கிரமம் கஷ்மீரில் கொடி கட்டிப் பறக்கும். தாங்கள் நடத்த நினைக்கும் எந்த காரியத்துக்கும் முஸ்லிம்களையே கருவிகளாக பயன்படுத்தி வந்துள்ளனர்.

டி.எஸ.பி திராவிந்தர் சிங் முஹம்மது என்பவரை காஷ்மீரிலிருந்து டெல்லிக்கு அழைத்துச் சென்றிட வேண்டும் என அப்ஸலை கட்டாயப் படுத்தியுள்ளார். இந்த முஹம்மது என்பவர் நமது நாடாளு மன்ற தாக்குதலின்போது சுட்டுக் கொல்லப்பட்டவர். இதே டி.எஸ்.பி திராவிநதர் சிங்தான் முஹம்மதுக்கு ஒரு வீடு வாடகைக்கு எடுத்துத் தந்திட வெண்டும் என்று கட்டாயப் படுத்தியுள்ளார். அத்தோடு நிற்கவில்லை முஹம்மதுக்கு ஒரு கார் வாங்கித் தந்திடவும் அப்ஸலைப் பணித்துள்ளார்.

அப்ஸல் எழுதிய கடிதம் ஒன்றில் தனக்கும் எஸ்டிஎஃப் என்ற நாடாளு மன்றத் தாக்குதலின் நாயகர்களுக்கும் எவ்வளவு நெருக்கமான தொடர்புகள் இருந்தன என்பதை நிரூபிக்க ஓர் மறுக்க முடியாத ஆதாரத்தை எடுத்துக் காட்டுகின்றார். அதுதான் அவரது செல்போன். 'என்னுடைய செல் போனை எடுத்துப் பாருங்கள். நாடாளு மன்றத் தாக்குதலுக்கு முன் நான் எத்தனை முறை காஷ்மீர் சிறப்புக் காவல் படையினரிடம் பேசி இருக்கின்றேன் என்பது தெளிவாகத் தெரிந்திட வரும். அலைபேசி எண்களை நீதி மன்றம் கவனமாகக் கவனிக்குமானால் அதில் எஸடிஎஃப் என்ற கஷ்மீர் சிறப்புக் காவல்படையின் எண்கள் தெரிய வரும். எஸ்டிஎஃப் என்ற கஷ்மீர் சிறப்புக் காவல்படை என்னை இந்த ஈனச் செயலில் பலிகடாவாக்கி விட்டது. இந்த மொத்த கிரிமினல் நடவடிக்கையும் சிறப்புக் காவல் படையினர் மற்றும் சிலரால் திட்டமிட்டு இயக்கப்பட்டுள்ளது. சிறப்புக் காவல்படையினரைத் தவிர மேலும் சிலர் யாரென்று எனக்குத் தெரியவில்லை. ஆனால் சிறப்பக் காவல் படையினருக்கு இதில் நிச்சயமாக முக்கியப் பங்குண்டு. நாடாளு மன்ற தாக்குதலில் நான் தாராளமாக ஈடுபடலாம். வழக்கில் எனது பங்கை பலவீனப்படுத்தி விடுவோம். அதனால் நான் சில நாட்களுக்குப் பிறகு வெளியே வந்து விடலாம் என எனக்கு உறுதி தந்தார்கள். மறுத்தால் எனது குடும்பத்தைப் பூண்டோடு அழித்து விடுவோம் என்றார்கள்.'

ஆதாரம்: “afzals letters as preserved and published by society for the protection of detainees and prisoners righ” milli gazzete 1-15nov 2006.

'நாடாளுமன்றத் தாக்குதல் வழக்கில் தூக்கு தண்டனை விதிக்கப்பட்டுள்ளது. விசாரணை நீதி மன்றத்தில் அப்ஸல் தனது தரப்பு நியாயங்களையும் வாதங்களையும் எடுத்து வைத்திட சரியான வழக்கறிஞர் நியமிக்கப்படவில்லை. மேலும் தாக்குதலில் அவருக்கு தொடர்பு இருப்பதாக எந்தவித நேரடி சாட்சியமும் இல்லை. எனவே முஹம்மது அப்ஸலுடைய வழக்கை மீண்டும் மறு விசாரணை செய்ய வேண்டும் என்று (ராம்விலாஸ் பஸ்வான் தலைவராக உள்ள) லோக் ஜன சக்தி கோரிக்கை விடுத்துள்ளது.

(தி ஹிந்து 23-11-2011)

நமது நாட்டு பாராளுமன்றத்தை தனது சொந்த முயற்சியில் சில கோரிக்கைகளுக்காக வேண்டி அப்சல் குரு தாக்கியிருந்தால் தூக்கில் தொங்க விட தகுதியானவனே! இதில் எந்த மாற்றுக் கருத்தும் இல்லை. ஆனால் நடந்த உண்மை என்ன?

சில நாட்கள் பாகிஸ்தான் கள்ளத்தனமாக சென்று வந்ததுதான் அப்சல் செய்த குற்றம். இதனால் பிடி பட்டு தண்டனை அனுபவிக்கிறார். இவரை கைது செய்த சாக்கை வைத்து நமது பொலீசாரும் ராணுவமும் ஒரு இந்திய பிரஜயிடம் எவ்வாறு நடந்து கொண்டனர் என்பதைத்தான் நர்ம் மேலே பார்த்தோம்.

தங்களின் பதவி உயர்வுக்காகவும், அப்போதய ஆட்சியில் இருந்த அரசியல் கட்சிகளின் நிர்பந்தத்திற்க்காகவும் இப்படி ஒரு ஈனச் செயலை தனது குடிமகனின் மேல் ஒரு அரசு செயல்படுத்துமானால் அந்த அரசு மக்கள் அரசாகுமா! கேவலம் திரும்பவும் ஆட்சியைப் பிடிக்க வேண்டும் என்ற அற்ப நோக்கத்திற்காக ஒருவனின் வாழ்வையே சூன்யமாக்கி விட்டார்களே! இதற்கு காரணமானவர்களின் வாழ்வு சிறக்குமா? அஃப்ஸல் குரு வைக்கும் வாதத்தில் உண்மையிருக்கும் பட்சத்தில் ஒவ்வொரு இந்தியனும் வெட்கித் தலை குனிய வேண்டிய நிகழ்வு இது.

--------------------------------------------------

இந்திய ராணுவத்தின் சில நடவடிக்கைகள்:

காஷ்மீரில் பரவலாக பலமுறை பதிவு செய்யப்பட்ட நிகழ்வுகளின் ஒன்றான சித்திசிங்புரா படுகொலைகளுக்குப் பிறகான கொலைகள். அது உலக அளவிலான பரபரப்பான விவகாரமாக உருவெடுத்தது. அமெரிக்க குடியரசுத் தலைவர் பில் கிளின்டன் புது தில்லிக்கு வருவதற்கு சற்று முன்பு ஏப்ரல் 20, 2000 இரவில் சித்திசிங்புரா கிராமத்தில் 35 சீக்கியர்கள் இந்திய ராணுவ சீருடை அணிந்த ‘அடையாளம் தெரியாத துப்பாக்கி ஏந்தியவர்களால்’ கொல்லப்பட்டனர். (இந்திய பாதுகாப்புப் படைகள்தான் படுகொலைக்குக் காரணம் என்று காஷ்மீரில் பலர் சந்தேகப்பட்டார்கள்). ஐந்து நாட்களுக்குப் பிறகு பத்ரிபால் என்ற கிராமத்துக்கு வெளியில் எஸ்ஓஜியும் ராணுவத்தின் கிளர்ச்சி எதிர்ப்புப் பிரிவான 7வது ராஷ்டிரிய ரைபிள்சும் கூட்டு நடவடிக்கையில் 5 பேரை கொன்றார்கள். அந்த ஆட்கள் பாகிஸ்தானைச் சேர்ந்த வெளிநாட்டுத் தீவிரவாதிகள் என்றும் அவர்கள்தான் சித்திசிங்புராவில் சீக்கியர்களைக் கொன்றவர்கள் என்றும் அடுத்த நாள் காலையில் அறிவித்தார்கள். உடல்கள் எரிக்கப்பட்டும், சிதைக்கப்பட்டும் இருந்தன. (எரிக்கப்படாத) அவர்களது ராணுவ சீருடைகளுக்கு உள்ளே, சாதாரண சிவிலியன் உடைகள் இருந்தன. கடைசியில் அவர்கள் அனைவரும் அனந்த்நாக் மாவட்டத்தைச் சேர்ந்த பொது மக்கள் என்றும், சுற்றி வளைக்கப்பட்டு இரக்கமில்லாமல் கொல்லப்பட்டவர்கள் என்றும் தெரிய வந்தது.

இன்னும் சிலவும் உண்டு: அக்டோபர் 23, 2003 அன்று ஸ்ரீநகரின் அல் – சபா நாளிதழ், ஒரு ராணுவ முகாமைத் தாக்க முயற்சித்தபோது தங்களால் கொல்லப்பட்ட ‘பாகிஸ்தானி போராளி’ என்று ராஷ்டிரிய ரைபிள்சினரால் சொல்லப்பட்டவரின் படத்தை வெளியிட்டிருந்தது. குப்வாராவைச் சேர்ந்த பேக்கரி தொழில் செய்யும் வாலிகான், படத்தைப் பார்த்து விட்டு அது இரண்டு மாதங்களுக்கு முன்பு ஜிப்சி வண்டியில் வந்த படை வீரர்களால் அழைத்துச் செல்லப்பட்ட தன் மகன் பாரூக் அகமது கான் என்று அடையாளம் கண்டு கொண்டார். ஒரு ஆண்டுக்குப் பிறகு, ஒரு வழியாக, அவரது உடல் தோண்டி வெளியில் எடுக்கப்பட்டது.

ஏப்ரல் 20, 2004 அன்று, லோலாப் பள்ளத்தாக்கில் நிறுத்தப்பட்டிருந்த 18வது ராஷ்டிரீய ரைபிள்ஸ் படையினர், ஒரு கடும் சண்டையில் நான்கு வெளிநாட்டு போராளிகளைக் கொன்றதாக தெரிவித்தார்கள். அந்த நான்கு பேரும் ஜம்முவிலிருந்து வேலைக்கு அமர்த்தப்பட்டு குப்வாராவுக்கு ராணுவத்தால் அழைத்துச் செல்லப்பட்ட சாதாரண தொழிலாளர்கள் என்று பின்னர் தெரிய வந்தது. அனாமேதய கடிதம் ஒன்று தொழிலாளர்களின் குடும்பங்களுக்கு தகவல் தெரிவிக்க, அவர்கள் குப்வாராவுக்குப் போய் உடல்களை வெளியில் எடுக்க ஏற்பாடு செய்தார்கள்.

நவம்பர் 9, 2004 அன்று ராணுவம் ஜம்முவின் நக்ரோதாவில் 47 சரணடைந்த ‘போராளிகளை’ பத்திரிகையாளர்களுக்கு முன் காட்டியது. XVI படை அணியின் ஜெனரல் கமாண்டிங் ஆபிசரும் ஜம்மு காஷ்மீர் டைரக்டர் ஜெனரல் ஆப் போலீசும் உடன் இருந்தனர். அவர்களில் 27 பேர் வேலையில்லாத ஆட்கள் என்றும் போலி பெயர்களும் போலி அடையாளங்களும் கொடுக்கப்பட்டு, இந்த நாடகத்துக்கு ஒத்துழைத்தால் அரசு வேலை கிடைக்கும் என்று ஆசை காட்டப்பட்டவர்கள் என்றும் ஜம்மு காஷ்மீர் காவல் துறை பின்னர் கண்டறிந்தது.

காஷ்மீரில் நமது ராணுவம் நடந்து கொள்ளும் விதம் பற்றி மேலும் அறிய

http://suvanappiriyan.blogspot.com/2009/01/blog-post_15.htm
http://suvanappiriyan.blogspot.com/2008/12/blog-post_14.html
http://www.vinavu.com/2011/10/28/afzal-guru/

மேற்கண்ட இடுகைகளுக்குச் செல்லுங்கள்.