பரதேசி! -திரை விமரிசனம்

பரதேசி!

சினிமாக்கள் அதிகம் பார்ப்பதில்லை. இரண்டரை மணி நேரத்தை செலவிடும் அளவுக்கு அங்கு விஷயம் இருப்பதில்லை என்பதே சினிமாக்களை துறந்ததற்கு காரணம். தற்போது பலரின் விமரிசனங்களை பார்த்ததால் நீண்ட நாட்களுக்குப் பிறகு பாலாவின் பரதேசியை பார்த்தேன். மனம் கனத்தது. வெள்ளையர் ஆட்சியில் சொந்த மண்ணின் மைந்தர்கள் எந்த அளவு வஞ்சிக்கப்பட்டு கொத்தடிமைகளாக கொண்டு செல்லப் பட்டனர் என்பதை மிக அழகாக தனக்கே உரிய பாணியில் பாலா சொல்லியுள்ளார். தேயிலை தோட்டங்களில் எந்த அளவு கொடுமைகள் நடத்தப்படுகிறது என்பதையும் இந்த படத்தின் மூலம் தெரிந்து கொள்ள முடிந்தது.

சினிமா என்ற வெகுஜன ஊடகத்தை இது போன்ற மறைக்கப்பட்ட செய்திகளை கொண்டு வருவதற்கு பயன்படுத்திக் கொள்ள வேண்டும். இது போல் நமது தமிழகத்தில் மறைக்கப்பட்ட எத்தனையோ வரலாறுகள் ஆங்காங்கே புதையுண்டு கிடக்கின்றன. இது போன்ற படங்கள் வணிக ரீதியாக வெற்றி பெற்றால்தான் இன்னும் அதிகம் வெளி வரும். காதலை மையப்படுத்தி ஆபாசங்களை கடை விரிப்பதே தற்போதய சினிமாவாக மாறி விட்டது. அதனை பாலா, அமீர், பாலசந்தர், பாரதிராஜா போன்ற இயக்குனர்கள் மாற்ற முன் வர வேண்டும்.

படத்தில் அந்த மக்களின் துயர் துடைக்க வந்த டாக்டரும் அவரது மனைவியும் அங்கும் தங்களின் மதமாற்ற வேலைகளை ஆரம்பித்து விடுவதை நகைச்சுவையாக சொல்லியுள்ளார் பாலா. சில ஊர்களில் மிஷினரிகளின் பெண்கள் பல வீடுகளுக்குள்ளும் அத்து மீறி நுழைந்து மத பிரசாரத்தை துவக்கி விடுவதைப் பார்க்கிறோம். ஒரு மனிதன் தனது பூர்வீக மதத்தில் வெறுப்புற்று இஸ்லாத்தையோ கிறித்தவத்தையோ பவுத்தத்தையோ பின் பற்ற முனைவதை குறை காண முடியாது. ஆனால் இங்கோ பால்பவுடரைக் காட்டியும், ரொட்டித் துண்டுகளைக் காட்டியும், பணத்தைக் காட்டியும் மத மாற்றம் நடைபெறுகிறது. இப்படி மதம் மாறுபவர்கள் அந்த மதத்தின் மேல் உண்மையான பற்றோடு இருக்க மாட்டார்கள். இதை விட அதிகமாக வேறு எங்கும் கிடைத்தால் அங்கு சென்று விடுவார்கள். மாற்றம் என்பது அவனது மனத்திலிருந்து உதயமாக வேண்டும். இதை ஏனோ கிறித்தவ மிஷினரிகள் உணருவதில்லை. எனவே தான் பெயரளவில் கிறித்தவர்களாக பலரை நாம் பார்க்க முடிகிறது. பெயர் மாத்திரமே மாறியிருக்கும். ஆனால் சாதி வேற்றுமை, தீண்டாமை, உருவ வழிபாடு என்று அனைத்தும் இன்று கிறித்துவத்திலும் பார்க்க முடிகிறதே அதற்கு காரணம் பணத்தை காட்டி மதத்தை வளர்த்ததுதான். இதனால் கிறிததவத்துக்கு என்ன நன்மை விளைந்து விடப் போகிறதோ தெரியவில்லை.

இங்கு சவுதியில் தமிழ் இந்து சகோதரர் ஒருவர் சில ஆண்டுகளுக்கு முன்பு இஸலாத்தை தழுவுவதாக தனது எஜமானி அம்மாவிடம் சொல்லியுள்ளார். இவர் ஒரு வீட்டு டிரைவர். இதைக் கேட்ட அந்த பெண் 'எதை நினைத்து இஸ்லாத்தை தழுவ விரும்புகிறாய்?' என்று கேட்க 'எனக்கு சொல்லத் தெரியவில்லை. ஆனால் இஸ்லாத்தை ஏற்றுக் கொள்கிறேன்' என்று சொல்லியுள்ளார். அதற்கு அந்த பெண் 'முதலில் குர்ஆனை உனது தாய் மொழியில் படி. நபி மொழிகளையும் உனது தாய் மொழியில் படித்து உண்மையை தெரிந்து கொள். அதன் பிறகு பிடித்திருந்தால் இஸ்லாத்தை ஏற்றுக் கொள்' என்று அந்த பெண் சொல்ல அதை என்னிடமும் அந்த நபர் சொல்லிக் கொண்டிருந்தார். 'உனது முதலாளியம்மா சொல்வது தான் சரி. அவர் சொல்வது போலவே முதலில் குர்ஆனை தெளிவாக படிக்கவும்' என்று அறிவுறுத்தினேன். தற்போது மிகத் தெளிவான சிந்தனைக்கு வந்து தனது குடும்பத்தையும் தமிழகம் சென்று இஸ்லாத்தில் ஐக்கியப்படுத்தியுள்ளார். இனி ஒரு பக்கம் நரேந்திர மோடியும் மறு பக்கம் அத்வானியும் நின்று கொண்டு தாய் மதம் திரும்புகிறாயா? இல்லையா? என்று கத்தியைக் காட்டி மிரட்டினாலும் தாய் மதம் அந்த சகோதரர் திரும்பப் போவதில்லை. அந்த அளவு இஸ்லாத்தோடு ஐக்கியமாகி விட்டார். உதாரணத்துக்கு நமது ஏ.ஆர்.ரஹ்மானையும், பெரியார்தாசனையும் கூட எடுத்துக் கொள்ளலாம். மன மாற்றம் என்பது இவ்வாறு வர வேண்டும். வெறும் பணத்துக்காகவும், பெண்ணுக்காகவும், உத்தியோகத்துக்காகவும் எடுக்கும் மதமாற்றம் விழலுக்கு இறைத்த நீராகவே சென்று விடும்.

அடுத்து வாழ்வில் சிரமப்படும் பலர் இறைவன் ஏன் எனக்கு இவ்வளவு சிரமத்தைக் கொடுக்கிறான் என்று புலம்புவதைப் பார்க்கிறோம். அவர்கள் இந்த படத்தின் கதாபாத்திரங்களை மனதில் கொண்டு இவர்களை விட சிறப்பாகவே இறைவன் எங்களை வைத்திருக்கிறான் என்ற நிம்மதியைப் பெற்றுக் கொள்ள வேண்டும். அதே போல் சம்பாத்தியத்தை குடியிலேயே அழித்து வரும் பல குடிமகன்கள் ஆடம்பர செலவு செய்து வரும் சுக போகிகள் தங்களுக்கு கிடைத்த சிறந்த வாழ்வை பாழாக்காமல் இது போன்ற படங்களைப் பார்த்து திருந்த முயற்சிக்க வேண்டும்.

பல முதல்வர்களை உருவாக்கியது இந்த சினிமா. அந்த அளவு அதனோடு ஒன்றிணைந்து பல தமிழர்கள் இருப்பதாலேயே சினிமாவைப் பார்ததாவது திருந்துங்கய்யா என்று சொல்ல வேண்டியதாயிருக்கிறது. :-(