கரீம் அப்துல் ஜப்பாருக்கு சிலை வடித்தது சரியாகுமா?

கரீம் அப்துல் ஜப்பாருக்கு சிலை வடித்தது சரியாகுமா?

கரீம் அப்துல் ஜப்பார்: லாஸ் ஏஞ்சல்ஸில் இவரது கூடைப் பந்து சாதனைகளை பாராட்டி(16-11-2012) வெண்கலச் சிலையை நிறுவியுள்ளனர். 16 அடி உயரமுள்ள இந்த சிலை மிக கம்பீரமாக காட்சியளிக்கிறது. 38387 பாயிண்டுகள் என்பிஏ கிளப்புக்காக எடுத்த சாதனையை இன்று வரை யாரும் முறியடிக்கவில்லை என்பதற்காக இந்த கௌரவத்தை அளித்திருக்கின்றனர். இவரது உயரம் 7 அடி இரண்டு இன்ஞ். கூடைப் பந்து விளையாட ஏற்ற உயரம்தான். :-).



ப்ரூஸ்லீயோடு சண்டையிடும் கரீம் அப்துல் ஜப்பார்.....

மனித நேய பணிகள் பல செய்து மேலும் சாதனை புரிந்ததனால் பல்வேறு விருதுகளை முன்பே வாங்கியுள்ளார். பல புத்தகங்களும் எழுதியுள்ளார். டாகுமெண்டரி படங்களிலும் நடித்துள்ளார். கவுரவிப்பதற்கு ஏற்ற நபர் என்பதில் மாற்றுக் கருத்தில்லை. .



ஆனால் இவரை கவுரவப்படுத்த சிலை திறந்ததுதான் நமக்கு வருத்தம். ஏனெனில் சமூகத்தில் மரியாதையாகப் பார்க்கப்படும் ஒரு நபரை இவ்வாறு சிலை வடிக்க ஆரம்பித்தால் சில காலத்துக்கு பிறகு அந்த சிலையையே வணங்க ஆரம்பித்து விடுவர். இது உலகம் முழுவதும் நாம் பார்த்து வருபவை. நமது நாட்டிலும் இத்தனை கடவுள்கள் வரக் காரணமே மன்னர்களையும் மத பிரசாரகர்களையும் ஊர் பெரியவர்களையும் சிலைகளாக வடித்தமையே! தந்தை பெரியாரையே இன்று மாலை மரியாதை செய்ய ஆரம்பித்து விட்டோம். இது எங்கு போய் முடியுமோ தெரியவில்லை. எனவே இது ஒரு தவறான முன்னுதாரணம். ஃபெர்ணாண்டஸ் லூயிஸாக பிறந்த இவர் 1968 ல் இஸ்லாத்தை தனது வாழ்வியலாக ஏற்றுக் கொண்டார். ஒரு முஸ்லிமாக இருந்து கொண்டு இதை எவ்வாறு அப்துல் கரீம் ஆதரித்தார் என்பது ஆச்சரியமாக இருக்கிறது. இதற்கு செலவு செய்த பணத்தை அமெரிக்காவில் ஏழைகளாக உள்ள எத்தனையோ குடும்பங்களுக்கு செலவு செய்திருக்கலாம். அந்த மக்களும் வாழ்த்தியிருப்பர். அல்லது ஒரு டிரஸ்ட் ஆரம்பித்து ஏழை குழந்தைகளின் படிப்புக்கு உதவியிருக்கலாம்..

படித்தவர்கள் அதிகம் உள்ள நாடுகளிலும் இது போன்ற செயல்கள் நடைபெறுவது வருத்தத்திற்குரியது.



---------------------------------------------------------

தான் இஸ்லாத்தை ஏற்றததற்கான காரணத்தை கீழே விவரிக்கிறார் கரீம் அப்துல் ஜப்பார். தனது மன மாற்றத்துக்கு முக்கிய காரணமாக மால்கம் எக்ஸ்ஸைக் குறிப்பிடுகிறார்..இந்த தலைமுறையில் தான் மதம் மாறியுள்ளார். அதற்குள் 'இஸ்லாம் எங்களுக்கு' 'எங்களின் இஸ்லாம்' என்று சொந்தம் கொண்டாடுகிறார். யூத, கிறித்தவ தூதர்களையும் நாங்கள் சம அளவில் மதிக்கிறோம் என்று ஏதோ பல தலைமுறைகளாக இஸ்லாத்திலேயே ஊறித் திளைத்தவர் போல் பதிலளிக்கிறார். இஸ்லாம் ஒரு சாதாரண மனிதனை எப்படி எல்லாம் மாற்றி விடுகிறது!

[Growing up in America,] I eventually found that . . .emotionally, spiritually, I could not afford to be a racist. As I got older, I gradually got past believing that black was either the best or the worst. It just was. The black man who had the most profound influence on me was Malcolm X. I had read "Muhammad Speaks", the Black Muslim newspaper, but even in the early sixties, their brand of racism was unacceptable to me. It held the identical hostility as white racism, and for all my anger and resent meant, I understood that rage can do very little to change anything. It’s just a continual negative spiral that feeds on itself, and who needs that?

. . .Malcolm X was different. He’d made a trip to Mecca, and realized that Islam embraced people of all color. He was assassinated in 1965, and though I didn’t know much about him then, his death hit hard because I knew he was talking about black pride, about self-help and lifting ourselves up. And I liked his attitude of non-subservience.

. . .Malcolm X’s autobiography came out in 1966, when I was a freshman at UCLA, and I read it right before my nineteenth birthday. It made a bigger impression on me than any book I had ever read, turning me around totally. I started to look at things differently, instead of accepting the mainstream viewpoint.

. . .[Malcolm] opened the door for real cooperation between the races, not just the superficial, paternalistic thing. He was talking about real people doing real things, black pride and Islam. I just grabbed on to it. And I have never looked back.

SG: When you embraced Islam, was it difficult for other people to come to terms with that? Did that create a distance between you and others?

KA: For the most part it was. I didn’t try to make it hard on people; I did not have a chip on my shoulder. I just wanted people understand I was Muslim, and that’s what I felt was the best thing for me. If they could accept that I could accept them. I didn’t...it wasn’t like if you’re going to become my friend you have to become Muslim also. No, that was not it. I respect people’s choices just as I hope they respect my choices.

SG: What happens to a person when they take on another name, another persona if you like? How much did you change?

KA: For me it made me more tolerant because I had to learn to understand differences. You know I was different, people didn’t oftentimes understand exactly where I was coming from; certainly after 9/11 I’ve had to like explain myself and...

SG: Was there a backlash against people like yourself? Did you feel that at all?

KA: I didn’t feel like necessarily a backlash, but I certainly felt that a number of people might have questioned my loyalty, or questioned where I was at, but I continue to be a patriotic American...

SG: For a lot of black Americans, converting to Islam was an intensely political decision as well. Was it the same for you?

KA: That was not part of my journey. My choosing Islam was not a political statement; it was a spiritual statement. What I learned about the Bible and the Qur’an made me see that the Qur’an was the next revelation from the Supreme Being - and I chose to interpret that and follow that. I don’t think it had anything to do with trying to pigeon hole anyone, and deny them the ability to practice as they saw fit. The Quran tells us that Jews, Christians, and Muslims: Muslims are supposed to treat all of them the same way because we all believe in the same prophets and heaven and hell would be the same for all of us. And that’s what it’s supposed to be about.

http://www.islamreligion.com/articles/446/

http://kareemabduljabbar.com/