பரியேறும் பெருமாள்! - சினிமா விமரிசனம்

பரியேறும் பெருமாள்! - சினிமா விமரிசனம்

நீண்ட நாட்களுக்குப் பிறகு ஒரு சிறந்த படத்தை பார்த்த திருப்தி ஏற்பட்டது. 'இப்பல்லாம் யார் சார் சாதி பாக்குறா' என்று அப்பாவியாக கேட்கும் நண்பர்களுக்கு இந்த படம் பல உண்மைகளை சொல்லிக் கொண்டுள்ளது.

கவுரவக் கொலைகள் எவ்வாறு நிகழ்த்தப்படுகின்றன என்பதை வயதான அப்பாவி முகத்தோடு வருபவர் மூலம் இயக்குனர் மிக அழகாக சொல்கிறார். படிக்கட்டில் தொங்கிக் கொண்டிருக்கும் கல்லூரி மாணவனின் கையை தட்டி விட்டு அவனை கொல்வதாகட்டும், நீச்சல் தெரியாதது போல் நடித்து காப்பாற்ற வந்தவனை தண்ணீரில் முக்கி கொல்வதாகட்டும், அரை மயக்கத்தில் உள்ளவனை சாராயத்தை உடம்பில் தெளித்து கொல்வ முயற்சிப்பதாகட்டும், வீட்டில் உள்ள தனது மகளை கழுத்தை கொன்று விட்டு தூக்கில் தொங்க விட்டு பிறகு கதவை தட்டி அழுவதாகட்டும் எல்லாமே தமிழகத்தில் தினமும் நடந்து வரும் சாதீய படுகொலைகளை நிதர்சனமாக காட்டியுள்ளனர்.

அடுத்து கல்லூரிகளில் மாணவர்களை சாதிய ரீதியாக எவ்வாறு பார்க்கின்றனர். அவர்களுக்கு எத்தகைய மன உளைச்சலை தருகின்றனர் என்பதையும் படம் மிக அழகாக சொல்கிறது. இதனால் மன உளைச்சல் அதிகமானால் சிலர் தற்கொலைகளை நாடுகின்றனர். டெல்லியில் அவ்வப்போது கல்லூரி வளாகத்தில் நடக்கும் தற்கொலைகள் உண்மையில் தற்கொலைகள் அல்ல: அவை ஒரு வகையில் கொலைகளே...

கடைசியில் பெண்ணின் தந்தை மனம் திருந்தி 'இதெல்லாம் ஒரு நாள் சரியாகும்' என்கிற போது 'ஆதிக்க சாதியினரான நீங்கள் திருந்தாத வரை நாங்கள் நாயினும் கீழாக நடத்தப்படுவது நிற்கப் போவதில்லை' என்று கதாநாயகன் சொல்வது நிதர்சனமான உண்மை.

இந்த நேரத்தில் எனது முன்னோர்களை நினைத்துப் பார்க்கிறேன். இந்த சாதி கருமாந்திரங்கள் எல்லாம் வேண்டாம் என்று ஒதுக்கி விட்டுத்தான் பல நூற்றாண்டுகளுக்கு முன்னால் இஸ்லாத்தை தேர்ந்தெடுத்தனர். நான் முன்பு நாடாரா? செட்டியாரா? பார்பனனா? தலித்தா? வன்னியரா? எந்த சாதி என்பதே மறக்கடிக்கப்பட்டுள்ளேன். இந்த படத்தின் கதாநாயகன் சொல்வது போல் ஒன்று ஆதிக்க சாதிகள் தங்களின் ஆளுமையை விட்டு சகலரையும் சமமாக பார்க்க வேண்டும். அல்லது சாதிய ஒடுக்கு முறைக்கு ஆளாகுபவர்கள் ஒட்டு மொத்தமாக இஸ்லாத்தை ஏற்க வேண்டும். இந்த இரண்டில் ஒன்று நடந்தாலொழிய கவுரவக் கொலைகளை தடுக்க வழியில்லை.